Kinderbijslag – rodzinne w Belgii, regiony. System świadczeń na dzieci w Belgii opiera się na regionalizacji. W zależności od miejsca zamieszkania członka rodziny w Belgii lub też przynależności pracodawcy do danego funduszu (co może być istotne w kontekście koordynacji świadczeń) występuje podział na 4 obszary:

• Region Stołeczny Brukseli;
• Region Flamandzki – niderlandzkojęzyczny;
• Region Waloński – francuskojęzyczny;
• Wspólnota niemieckojęzyczna.

Kolejną cechą charakterystyczną dla systemu belgijskiego jest decentralizacja i swego rodzaju prywatyzacja usług związanych z realizowaniem świadczeń na dzieci. Oznacza to, że na „rynku usług” związanych z pozyskaniem i pobieraniem świadczeń dostępne są zarówno podmioty publiczne, jak i prywatne. Z jednej strony tworzy to duże problemy związane z mnogością instytucji, ilością wniosków i formularzy, które kreują (nie ma jednego wzoru). Z drugiej jednak działają na zasadach konkurencji rynkowej, co przynajmniej w teorii powinno powodować zwiększenie jakości usług. Jest to z pewnością jeden z najbardziej skomplikowanych mechanizmów, dlatego przejdźmy do jego wyjaśnienia na bazie podziału regionalnego.

Region Stołeczny Brukseli

Kwoty wszystkich świadczeń socjalnych w tym regionie zmieniają się bardzo dynamicznie, w związku z wprowadzoną indeksacją opartą na wskaźniku cen konsumpcyjnych i wzrostu gospodarczego. Innymi słowy określono typowy koszyk zakupowy towarów i usług w Belgii, którego wartość aktualizowana jest co miesiąc. W sytuacji, gdy osiągnie on lub przekroczy określony próg, to zarówno wynagrodzenia jak i świadczenia socjalne zostają automatycznie podwyższone. Dotyczy to także świadczeń na dzieci – zarówno kwot podstawowego zasiłku, jak i wszelkich dodatków. Co ciekawe, zwiększają się też progi dochodowe (jeśli przyznanie danego świadczenia zależy od uzyskiwanego dochodu). W 2022 roku kwoty zmieniały się aż sześciokrotnie!